W listopadzie 2014 roku w Pekinie odbyła się konferencja organizowana przez CAPEC (ang. China Association of Plant Engineering Consultants). Jednym z gospodarzy tego spotkania był SIDiR. Stało się to możliwe dzięki podpisaniu w trakcie konferencji „stulecie SIDiR” listu intencyjnego dotyczącego współpracy z CAPEC. Na mocy tego porozumienia CAPEC zaprosił przedstawiciela SIDiR na pekińską konferencję i poprosił go o przygotowanie wystąpienia na temat zrównoważonego rozwoju Polski oraz sytuacji na polskim rynku konsultingowo-projektowym. Wszelkie koszty uczestnictwa w wydarzeniu zostały pokryte przez CAPEC.
Celem konferencji, prócz przedstawienia planów rozwoju Chin, była wymiana doświadczeń w kontekście industrializacji oraz związanym z nią zrównoważonym rozwojem. Oprócz CAPEC i SIDiR gospodarzami wydarzenia były następujące podmioty: The Institution of Engineering & Technology; Global Infrastructure Basel Foundation; UNINDUSTRIA; Hong Kong Developement Professionals Association; Chemical Equipment Supervision Co., Ltd. O randze spotkania może świadczyć obecność przedstawicieli rządu w randze wiceministrów.
Konferencja rozpoczęła się od prezentacji wprowadzających, wygłoszonych przez chińskich urzędników wysokiego szczebla, którzy przedstawili ideę narodowego planu rozwoju jakościowego, w którym istotną rolę odgrywa chiński – państwowy i zarządzany centralnie system budowy fabryk. System, w którym – dodajmy – nie występują roszczenia, a do sądów praktycznie się nie chodzi. Trudno sobie wyobrazić roszczenia państwa wobec państwa, którego podstawowym i praktycznie jedynym kosztem w całym łańcuchu dostaw (obejmującym produkcję materiałów budowlanych i maszyn, wszystkie etapy planowania i projektowania oraz wykonawstwa) pozostaje koszt wynagrodzeń pracowników. Na co warto zwrócić uwagę – wynagrodzenia nie są wysokie w porównaniu z Zachodem. „Chińska maszyna” pędzi z ogromną prędkością (już dzisiaj Chiny wytwarzają 40% światowej produkcji), a chce pędzić jeszcze szybciej i mądrzej, co mają zapewnić jedyne na świecie, wspomniane wyżej centralne i narodowe plany jakościowe rozwoju gospodarki chińskiej.
Prelegenci podkreślili, że pierwszy etap, mający doprowadzić do światowego przywództwa produkcyjnego (industrializacja) Chin, został już wdrożony, zaś drugi etap jest w trakcie wdrażania. Słowo „produkcja” zostało opatrzone epitetem „powerful”, co ma oznaczać, że po zakończeniu drugiego etapu chińskie produkty będą szanowane na świecie za jakość ich wykonania, w tym za wszystkie aspekty powiązane z produkcją, takie jak choćby ochrona środowiska czy zrównoważony rozwój.
Chiny żywo się interesują osiągnięciami innych krajów w zakresie ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. Chińskie stanowisko w tej kwestii jest dość czytelne: my jeszcze tego nie mamy, ale jesteśmy w stanie zapłacić, żeby się nauczyć, jak się to robi. Konferencja o zrównoważonym rozwoju, na którą został zaproszony SIDiR, wpisuje się w to zamierzenie. Chiny potrzebują nowatorskich rozwiązań tu i teraz, a muszą one być najlepsze z dostępnych na świecie.
Pośpiech chińskich decydentów jest zrozumiały, gdyż trzeci etap procesu mającego doprowadzić do światowego przywództwa produkcyjnego Chin zaplanowano już na lata 20-te obecnego stulecia – chiński przemysł ma zostać wówczas doprowadzony do poziomu kreowania globalnych potrzeb, czyli posiadania firm na miarę Apple, Microsoft czy (kiedyś) NOKII – globalnych graczy, którzy nie podążają za innymi, tylko sami tworzą standardy podziwiane i pożądane przez konsumentów na całym świecie. Dlatego właśnie w kolejnej części konferencji głos oddano przedstawicielom różnych państw, którzy prezentowali swoje osiągnięcia w zakresie szeroko rozumianego zrównoważonego rozwoju.
Koledzy z Anglii przedstawili chińsko-angielski projekt pod nazwą UK – China ECO – Cities Project, którego celem jest stworzenie w Chinach 250 ekologicznych miast przy współpracy z partnerami angielskimi (http://www.ukchinagroup.org). Projekt ten jest intensywnie wspierany w Anglii przez handel, przemysł, uczelnie oraz instytucje rządowe – szczególnie Angielską Izbę Handlową. W Chinach projekt oczywiście również posiada status rządowy. Przewiduje on np. współpracę w zakresie doradztwa przy adaptacji istniejących i trujących fabryk, tak aby stały się możliwie ekologiczne. W obszarze zainteresowania pozostają fabryki zatrudniające od 1000 do 10 000 pracowników.